3/3 of 11/xxx of toch 1/60

Op de kop af vijf jaar geleden vierden een groot aantal Nederlandse striptekenaars een feestje in Angoulême.
Ik heb hier eerder al melding van gemaakt.

Henk Kuijpers was ook aanwezig en tekende daar een prachtige zeefdruk. In zeer korte tijd.

Ik dacht altijd dat er bijzonder weinig van deze zeefdrukken op de markt waren. Dat is ook zo, maar ik blijk me toch enigszins vergist te hebben.
Op Catawiki is zeker al drie keer zo'n zeefdruk verkocht. Drie exemplaren van Henk zelf, gezien de verkoper.
De eerste keer betrof het nummer 3/3. En de naam van de kavel gaf ook aan dat er een oplage van 3 stuks was.

De tweede keer betrof het nummer 2/3. Zelfde verkoper.

Maar de derde keer. Tsja, toch onverwachts.

Zo is er een oplage van 3, zo heb je een oplage van 30.
De nummering is ook anders 2/3 (rechtsonder gesigneerd en genummerd) en 11/xxx (linksonder gesigneerd en genummerd).

Dus hoe zit dat nu, Henk?

Elke tekenaar kreeg in Angoulême een paar eigen platen mee. Dat zullen de oorspronkelijke 3 geweest zijn.
Wat later dat jaar heeft Griffioen Grafiek er een project in een doos van gemaakt, ook weer op ontwerp van Joost Swarte.
Daar heeft elke auteur er ook een of twee van gekregen. Dat verklaart, denk ik, die 11 van 30 (xxx).

Een project van Griffioen Grafiek? Hmm..
Check!

Voor 250,00 euro ontvang je dus 25 zeefdrukken van 25 verschillende auteurs. Inclusief die van Henk. Linksonder genummerd 1/60 en ongesigneerd. Maar wel met een rood stempel erop.
En op die site van Griffioen Grafiek staat dus dat de oplage (Edition) 100 stuks (pcs.) bevat. 60 hier, 30 daar en nog eens 3 van Henk. Dan kom je in de buurt van 100. Ik ben benieuwd of er nog anders genummerde exemplaren bestaan.

Kantje boord - 07

De teller staat aan het begin in dit album op eenendertig. In zes albums.
En zoals beloofd: het wordt veel erger, in de komende twee delen van het verhaal met de drakentand lezen jullie meer.

Een foutje van de bedienster en een overijverig hondje Pietsie, luidt het eerste geval in. Franka wordt overgoten met gloeiend hete koffie.
Gelukkig heeft ze voor hetere vuren gestaan. Dit levert een heerlijk bad in dit luxe hotel op. Niet slecht, maar wel kantje boord: Franka had ook onder de brandwonden kunnen zitten!

Maar laten we niet vergeten dat er een Chinese, Mai Mai geheten (zo leren we later), achter Franka aan zit. En met name het kaakbot van de draak. Zojuist door Franka gekocht bij onze buren op Lagerwal 11.
Mai Mai knuppelt eerst een kamermeisje neer, grijpt de kaak en gaat er vandoor.
De dames komen op de daken terecht en daar ontvangt Franka een karatetrap van Mai Mai. Van achter aangevallen. Kantje boord.

Kantje boord, want Franka duikelt van het dak af. En lijkt beneden op de stoep te pletter te gaan vallen. Maar zoals al voorzichtig genoemd: ze red het, ze komt in de dakgoot terecht en overleefd de tuimeling.
De achtervolging wordt weer ingezet en zo vechten ze verder in een bioscoop.

In de donkere zaal probeert Mai Mai opnieuw Franka neer te slaan. Dit keer met een soort van honkbalknuppel.
Ook deze aanval weet Franka ternauwernood af te slaan, dankzij een stofblik dat ze op de gang van de bioscoop had gevonden.

We mogen weer uitademen. Na deze rollercoaster aan actie volgt rust in het verhaal.
Franka ontmoet Ava Adelaar (en de omgekeerde wereld: nu houdt ze zelfs Ava onder schot, nadat Ava haar een tijd heeft geschaduwd). De dames vertrekken naar Londen, waar ze de geschiedenis van de Huntingdon expeditie te horen krijgen. Reizen vanuit daar door naar Venetië voor het vervolg van de geschiedenis.
Alles heel relaxed.

De reis wordt per vliegtuig voorgezet naar Manilla, en vervolgens per schip naar het eiland Amak.

En daar begint de ellende weer. Mai Mai koopt de politie om, want Franka dient een fataal ongeluk te overkomen.
Dit zal nooit gebeuren, omdat de politiechef, Captain Macos, weet dat er storm op komst is in de Belsiz-baai. En dat is precies de plek waar Franka is gaan duiken.

Franka wordt overvallen door de storm, maar ook dit is kantje boord. Met dank aan de rubberboot.

De storm kondigt een lange reeks gebeurtenissen aan. In deel 8.

Van gloeiend hete koffie naar een Masaka uit het Noord-Oosten. Het houdt maar niet op.
We voegen vier nieuwe miraculeuze ervaringen toe. De teller komt op vijfendertig in zeven albums.

Franka 1: Draktänderna

Ik blijf het apart vinden en wilde er eerst niets mee te maken hebben. Maar uiteindelijk ben ik (gelukkig) toch voor de bijl gegaan! Een Zweedse uitgave van Franka. En ik heb er meteen twee aangeschaft.

Wat is er nu zo bijzonder aan? Ten eerste de nummering. Draktänderna heeft nummer 1 gekregen. Verrassend genoeg, want delen 7 en 8 zitten in dit boekwerk.
Mysteriet Atlantis is tot nummer 2 gepromoveerd, terwijl delen 10 en 11 (Gangsterfilm en De vlucht van de Atlantis) in dit boek zijn gebonden.

Wat deze boeken zo bijzonder maakt is het bijgevoegde dossier, zoals wij het ongeveer kennen uit de Luxe Edities. Echter, de Luxe Edities kennen een zwart/wit dossier van Henk Kuijpers zelf, hier is het door de uitgever (Cobolt) samengesteld. En dat dossier is in kleur en bevind zich achterin de boeken. In deel 1 zijn het nog zo'n 30 pagina's in deel 2 nog "maar" 16. Van mij mogen het er meer zijn! Erg leuk.

Nog meer grappigheden? Jazeker, was het al opgevallen dat de cover van deel 2 uit Gangsterfilm komt, maar de titel van het boek is toch echt Mysteriet Atlantis.

Draktänderna verscheen in 2014. Ter ere van het dertig jarig jubileum van De Tanden van de Draak. In 2018 verscheen het tweede deel.

Mijn Zweeds is niet goed. Google echter een prima hulp.

Als men bij Cobolt van plan is alle albums op deze manier samen te gaan brengen, dan ben ik benieuwd hoe men Moordende Concurrentie gaat bundelen. Nu zijn albums 7, 8, 10 en 11 dus gedaan. Maar waar komt deel 9 dan terecht.
Samen met Het Monster van de Moerplaat? Waar de Saboteur deze beide verhalen samenbrengt?
We gaan het zien. Binnenkort (april/mei 2019) verschijnt deel 3, Met daarin De Blauwe Venus (deel 12) en De Dertiende Letter (deel 13).

Ach ja, vergeet ik bijna dat Cobolt ook in Denemarken bestaat. En daar zijn ze natuurlijk ook verschenen!

Goedkoop zijn ze niet. Respectievelijk 199 en 229 Zweedse Kronen. Maar wel mooi!

Kantje boord - 06

Het Monster van de Moerplaat kent drie verhalen. Naast het titelverhaal volgen ook nog De Saboteur en de Pyromaan.
We nemen ze hier alle drie mee.

Bovenstaande scene toont wel direct aan hoe gevaarlijk het is in de Moerplaat. Je let even niet op en voor je het weet denk je dat je in de rug wordt aangevallen. Gelukkig was het maar een tak, maar zo'n val in de mist kan je lelijk opbreken. Kantje boord dus!

En als je daar dan ligt en denkt dat het wel weer gaat, komt er een monsterlijk grote uil op je af. Je zou toch een hart verlamming krijgen.
Maar ook nu loopt het weer goed af, het blijken de poten van een opblaasballon, in de vorm van een uil.

Maar het kan goed aflopen of het kan uiteindelijk toch weer fout gaan. Zoals hier.
Twee overvallers, waarvan er eentje Franka met een pistool onder schot houdt en gijzelt.
Franka wordt meegenomen, kantje boord, maar ze is nog niet veilig.

En daar hang je dan, aan aan touwladder onder een varende luchtballon. Tussen de poten van de nep uil.
Hoe ontspring je hier de dans alsnog? Zonder parachute, hoog in de lucht. Dit is nog heftiger dan stuurloos in een vliegtuig (zie het Noorderzon verhaal). Parachute springen kan Franka, maar dan moet je er wel eentje hebben.

De parachute komt er uiteindelijk. althans, een soort van. Franka vind een kleine zelfopblazende reklameballon. Ze grijpt deze en springt van de touwladder af. Op goed geluk...
Kantje boord, want ze weet de ballon op te blazen en daalt zodoende af naar de Zeeuwsche kust.
Waar het haar ook nog eens lukt om boven op een van de criminelen te vallen en hem zodoende kan uitschakelen. Elk nadeel heb z'n voordeel. Kantje boord.

Opnieuw vijf ernstige gevallen in één verhaal. En we zijn er nog niet, want we hebben nog twee kortere verhalen voor de boeg.

In de Saboteur wordt Franka bijna overreden. Ze weet nog net op tijd weg te springen.
Waarna ze achter de dader aangaat en ontdekt dat het een bewust actie was. Niet zozeer op haar, maar op de arme garagehouder.

Nee, dan de Pyromaan.

In de Pyromaan zien we 'slechts' een enkele gevaarlijke scene waarin Franka met een pistool onder schot wordt gehouden.
Furora redt haar, maar ook hier was het weer kantje boord.
Ze hoefden niet te vluchten voor een brand. Dus het viel eigenlijk best mee!

Ik zet de teller in dit album op zeven. En kom daarmee op een totaal van eenendertig. In zes albums.
Het wordt veel erger, in de komende twee delen van het verhaal met de drakentand lezen jullie meer.

Kantje boord - 05

Aangeland in het vijfde album: Circus Santekraam.
Aangevuld met het korte verhaal Dierendag.

Dit is voor Franka een rustig album. ze hoeft niet al teveel te doorstaan om dit album tot een goed einde te brengen.
Een paar ongelukjes, niets om je ongerust om te maken. Of toch wel?

Het begint dus onschuldig. De fietsende Franka wordt omver gereden door een duo (vreemde) honden. Ze valt van d'r fiets, Bars vliegt uit het mandje.
Dit had slecht kunnen aflopen. Ze eindigen samen in een sloot. Al met al toch wel kantje boord.

Dan gaat het toch wel serieus richting kantje boord. Franka ziet Opa Santekraam en rent achter een circuswagen langs om hem in te halen. Maar daar komt net een vrachtwagen aanrijden. Bam!

Franka is veel te goed. Ze biedt hulp aan, omdat het circus iemand te kort komt. "is er niet iets makkelijks bij", vraagt ze. Jazeker, een beetje ronddraaien op een schijf. Kan niet misgaan!
Maar dat er dan zes messen op je gegooid worden. Dat had ze niet verwacht. Doodsangsten. Kantje boord!

Ook dit liep allemaal goed af.
Zo goed, dat er in het verhaal Dierendag nergens een situatie was te onderkennen die de kwalificatie "kantje boord" verdiende.
We tellen drie nieuwe gevallen bij het totaal en komen zo al op vierentwintig. In vijf albums.
Wat een waaghals.

Zusters Ontwaakt

2019 is het jaar waarin Nederland "100 jaar vrouwenkiesrecht" viert.

Natuurlijk was Franka al jong met dit onderwerp bezig.

Koppermaandag, de eerste maandag na Driekoningen. Het is de dag dat de Kopperprent wordt uitgereikt in het Drukkerijmuseum in Meppel.
Ieder jaar heeft de Kopperprent een thema. "Dit jaar is het onderwerp honderd jaar vrouwenkiesrecht. Toen kregen de vrouwen actief kiesrecht, twee jaar daarvoor hadden ze al passief kiesrecht gekregen. Maar het is nu honderd jaar geleden dat de vrouwen zich ook verkiesbaar mogen stellen voor allerlei publieke functies."

RTV Drenthe maakte er een item van. Luister naar het radioverslag.

En dat allemaal bij Henk Kuijpers om de hoek (hmm... slechts 45 kilometer westwaarts).
Zeefdrukken: een ambachtelijk handwerk. En Henk weet dat te waarderen.
Ik heb er zelf zat van Franka!

Tussen haakjes: die zeefdruk bij Franka aan de muur (Vrouwen Kiesrecht! Nu! zusters ontwaakt), die heb ik nog steeds niet kunnen traceren op internet.

Veronica Magazine Index

In 1990 is het begonnen.
Franka in Veronica Magazine.

Dit was de aankondiging:

We noteren 23 Februari 1991. Het gaat beginnen.

Maar tot op de dag van vandaag heb ik nergens een compleet overzicht (in de juiste volgorde) kunnen vinden van de publicaties en hun verschijning.

Bij deze.

De publicaties met een H links zijn herdrukken. De verhalen verschenen al eerder in Eppo.

Liefst 583 weken onafgebroken verscheen "iets" van Franka in het Veronica Magazine.
De laatste pagina is het splash-panel van Kidnap, 27 April 2002.
Dit verhaal zou vervolgens in 2003 in Myx gaan verschijnen.

Ook bij de eerste publicatie van een Franka verhaal in Myx komt ze ons tegemoet lopen, net als bij Veronica Magazine. De outfit is wel iets anders. De looks inmiddels ook

Kantje boord - 04

Door naar het vervolg van "De Terugkeer van de Noordezon". We pakken "De Wraak van het Vrachtschip" erbij.
En dat begint meteen lekker.

Freek Falegier probeert het nog maar eens. Nu schuift hij een hele muur over Franka heen. Franka kan nog net op tijd wegduiken in een souterrain van een slooppand.
Kantje boord maar weer.

Blijkbaar voelde Franka het gevaar. Ze is gewapend. Maar dat helpt haar niet. Lina Marcopolis, een meedogenloze vrouw, houdt haar onder schot.
Gelukkig loopt ook dit goed af, als Franka Lina en de gebroeders Falegier met benzine weet te overgieten. De slechterikken moeten het water in vluchten.
Kantje boord.

Als Franka het vliegtuig weer terug pakt naar Oceanaqua, is het opnieuw Freek Falegier die een aanval weet te doen. Met slaapgas schakelt hij Kid Kangoeroe en Franka uit.
Als Kid en Freek uit het vliegtuig vallen, blijft Franka alleen achter.
Vliegen kan ze niet, maar gelukkig weet ze (samen met Bars) net op tijd met parachute en dingy uit het vliegtuig te springen.
Oef, oef, oef, dat was kantje boord!

Na een zachte landing op zee, peddelen Franka en Bars naar een klein onbewoond (nou ja..) eiland.
Ze eindigt daar in klevende lianen. Een valstrik van Loloa en Franka moet opnieuw voor haar leven vrezen.
Maar ook dit loopt gelukkig goed af. Weer kantje boord.

Grotendeels is het vervolgens eind goed, al goed. Tot we op het allerlaatst toch nog Frits Falegier aan zien kloppen voor een allesbeslissende aanval op Franka. Was het Freek op de eerste bladzijde, het is Frits op de laatste. Een spiegeling, op zijn Henk Kuijpers'.
Maar goddank, ook dit loopt goed af, de opblaasbeesten zijn ons nu goedgezind. Een gorilla schakelt Frits uit, maar ondertussen was Franka wel met een mes aangevallen. Kantje boord dus!

Opnieuw vijf gevallen in dit album, waarmee de teller al op eenentwintig komt te staan.

Kantje boord - 03

En zo komen we al bij het derde album: De Terugkeer van de Noorderzon. Maak je borst maar nat!.
Franka komt hier wel héél vaak in gevaarlijke situaties terecht waarbij je menigmaal denkt: "oef, dat was kantje boord".
Dat varieert van een onhandig ongeluk tot en met aanvaringen en moordaanslagen.

We beginnen in Oceanaqua. Met een eenzijdig waterski-ongeluk, ten tijde van wat een onschuldige vakantie had moeten worden.
Een watervliegtuig is aan het opstijgen, terwijl Franka in dat zelfde gebied aan het waterskiën is. De kabel knapt, en Franka komt vast te zitten aan het opstijgende vliegtuig.
Niet handig gepland, maar pfff, het loopt goed af: ze wordt net op tijd losgesneden. Kantje boord!

Niet veel later gaat het weer mis. Franka zit nu als passagier in het eerder genoemde vliegtuig en tijdens een tornado slaat de bliksem in. Het vliegtuig vliegt in brand en gaat neer. Gelukkig kunnen ze in het water landen en overleven ze de noodlanding! Kantje boord!

Maar dan, terwijl ze uit het vliegtuig klauteren: een gigantisch golf dendert op hen neer.
Juist voordat de golf neerslaat op het watervliegtuig, springen ze er af. Wéér gered. Wéér kantje boord.

En weer dreigt het mis te gaan. Nu in een minuscule dingy proberen ze te redden wat er te redden valt. Opnieuw dreigt een metershoge golf hen te overdonderen.
Door flink te hozen, weten ze het rubberbootje drijvend te houden. Ik zeg: kantje boord!
Ze worden opgepikt door het enige schip in het stormachtige weer.

Een aanvaring met een vrachtschip. Midden op zee tijdens de storm.
En beide schepen varen verder. Dat noem ik pas kantje boord.
Ze hadden wel kunnen vergaan.
Komt er dan nooit een einde aan de misère?

Je zou er een hartverzakking van krijgen. Dus wat dat betreft past deze vreselijke schrik reactie ook wel in het rijtje "kantje boord".
Franka onderzoekt terug in Groterdam wat er met de Noorderzon is gebeurt en loopt op een werf waar Barend Bief zou moeten wonen tegen een doos met "kokers". Uit één van de kokers ontpopt zich een duivel. Franka schrikt zich lam.

Thuis bijgekomen en gedoucht, wil ze even rustig aan doen. Tijd om na te denken krijgt ze echter niet. Freek Falegier gooit een brandbom in de schoorsteen. Franka kukelt bewusteloos de trap af. Bars aanhoudende geblaf maakt haar net op tijd wakker. Het huis staat in brand! Kantje boord dus.

Direct klimt ze (met Bars) het brandende huis uit om hen beider vege lijf te redden.
Alles gaat goed, ze klimt via de gevel het dak op en redt zowel zichzelf als Bars. Dat was nog maar net kantje boord!!

Maar dan een moord-aanslag: Freek Falegier duwt haar gewoon van het dak af. En Franka (met Bars op haar rug gebonden) valt naar beneden.
Dit kan toch niet meer goed aflopen? Echt wel: ze vallen door een raam in het atelier van Rafaël Regenboogh. Toch weer kantje boord.

Nog één keer gaat het mis in dit album:

Franka dreigt te verdrinken na een ongelukje met wat opblaasdieren.
Nog net op tijd wordt ze dan weer door zo'n opblaasgeval, een dinosaurus dit keer, gered.
Gered worden van de verdrinkingsdood schaar ik zeker onder "kantje boord".

Hoewel het verhaal eindigt met nóg een knal, was dat meer een schrik dan een kantje boord.
Ik tel in dit album tien keer een "kantje boord" situatie.
Ik ben al blij als het me één keer per vijf jaar gebeurt. Franka heeft het er maar zwaar mee.

Na drie albums zet ik de teller op zestien.