Kantje boord - 18

In Kidnap heeft Franka persoonlijk weinig te vrezen.
Niet meer dan bovenstaande "zakkenrollerij" uit de openingsscene (waarbij Franka resoluut de zakkenroller uitschakelt) duidt ook maar in de verste verte in de richting van "kantje boord".

Stond de teller na 17 albums op 75 aanslagen, na het 18e album staat de teller op 76. Er is niet geschoten of "echt" gevochten, maar die ene aanval tel ik toch maar mee.

Walvisvlees

Ruim drie en een half jaar terug toonde ik in Trouble is my Business deze afbeelding:

Tot vorige maand heb ik me (on)regelmatig verwonderd over de tekst die daar op de achterzijde van die krant zou moeten staan. Ik kwam er niet uit...

Nu las ik recent het album nog eens en tot mijn verbazing zag ik het nu ineens wel. Ik realiseerde me niet dat ik naar een ander afbeelding keek. Handig. De tekening waar ik steeds mee bezig was, stond op pagina 17, maar deze tekening staat gewoon op pagina 16:

De "dierenvriend" stopt "echt walvisvlees!" in zijn hondendiner.

Zo'n tekst verzin je niet zomaar, dat moet destijds in het hondenvoer van de hond van Henk en Marlous hebben gezeten. Of het was in het nieuws in de kranten en op televisie.

Even terug in de tijd, want we verkeren qua publicatie en tekenwerk in Eppo, nummer 25 van 1983. Was het destijds gebruikelijk om walvisvlees in hondenvoer te verwerken? Ik zoek het na en loop tegen een parool uit 1984 (22 Oktober) aan.

Waarmee ik maar wil zeggen dat ik nooit te oud ben om te leren. Nooit geweten dat walvisvlees werd gebruikt als hondenvoer. Is de hele pagina te groot om te lezen, dan is hier een klein stukje uit die tekst:

Ook leuk, linksbovenaan in dat artikel, is de bon van Albert Heijn. Walvisvlees met 10% rundvet. Bonvrij!

De tijden zijn toch wel veranderd. Ik kan me niet voorstellen dat het lekker is geweest. Maar ook dat werd in het artikel beschreven. Het was een mislukking.

Het artikel uit Parool stamt uit 1984. Dat is na de publicatie van De Tanden van de Draak. En om het even duidelijk te maken: de krant verwees naar de tijden van voor 1984.
Buiten dat is er nog een artikel in het Algemeen Dagblad verschenen. Al op 3 Mei 1972 was daar te lezen:

Er zat dus ongetwijfeld walvisvlees in hondenvoer. Die reclame voor de "dierenvriend" van Henk Kuijpers was zo gek nog niet!

Nog even terug naar de scene op Amsterdam Centraal. Ik herinner me dat AKO boekenwinkeltje nog heel goed! Rond diezelfde tijd, 1983 - 1984, kwam ik als student regelmatig op station Amsterdam Centraal en dan liep ik even die kiosk in om bij de strips te kijken. Mits ik niet moest rennen om een trein te halen natuurlijk.
Franka kijkt niet naar de strips, maar let wel even op waar ze haar krant neerlegt.

Bovenop de stapel nieuwste "Eppo" van die week!
Bij Freddie lagen die Eppo's voor het grijpen op de toonbank.
Geweldig insider grapje van Henk: Eppo op de toonbank in het Franka verhaal dat in de Eppo verscheen. Het zou helemaal geweldig zijn geweest als de cover van die week herkenbaar zou zijn geweest (een soort van Droste effect?). Maar dat kon natuurlijk niet.

En als we het dan over de Eppo in de jaren tachtig hebben. En we hebben het over walvisvlees, dan moet ik natuurlijk denken aan het hilarische Gilles de Geus verhaal Smeerenburg.

Helaas, dit verhaal stond niet gelijktijdig met het Franka verhaal in Eppo. Smeerenburg werd zo'n vijf jaar later pas in de opvolger Eppo Wordt Vervolgd gepubliceerd, in 1986-1987. Het Franka verhaal De Ondergang van de Donderdraak was daar net afgerond...

Kantje boord - 17

Stond de teller na 16 albums op 73 aanslagen, we gaan het met dit album verhogen tot 75 aanslagen. Het album van vadaag is Eigen Risico. Het is weliswaar lang spannend in dit verhaal, maar Franka weet zich redelijk door het album heen te wurmen.

Het duurt tot pagina 29. Daar krijgt Franka eerst een flinke mep van de zus van Esmée. Zoals te zien op de tekening, weet ze ook meteen met één vloeiende beweging het pistool van Franka af te pakken.

Niet alleen pakt ze het pistool af: ze is van plan Franka dood te schieten met dat wapen. Adieu Franca!! (met een c, dus dat zal met een Frans accent zijn!).

Maar ook dit loopt goed af, al is het weer kantje boord. Rix komt tussenbeide. Net op het moment dat ze schiet. Mis. Bij dit alles kijkt D.J. toe en helpt vervolgens een handje.

Als we 11 pagina's verder in het verhaal aanbeland zijn, is Esmée weer aan de beurt om Franka te pakken te nemen. Esmée had zich verstopt in Franka's Mini en vanaf de achterbank weet ze Franka te verdoven.

Paw! Paw! Paw! Drie kogels zien we Franka's linker zij in schieten. Afgevuurd door Esmée de Galante.

Terwijl Franka het uitgilt, wordt Esmée beschoten door Melodie, die echter bij een tweede poging mist. Net als Esmée ook haar wil neerschieten, wordt ze zelf neergeknald door de paintkogels van Rix.

Dat is de tweede keer in korte tijd dat Rix haar red van een zekere en wisse dood.

Twee keer is er dus geschoten, beide keren met de intentie Franka te doden. Na 17 albums staan we op 75 aanslagen. Gemiddeld ruim 4 keer kantje boord per album.

Mission BX 415

Operatie Roofmoord, Pagina 36. Op de allereerste tekening struinen Franka en Kasper door een paar dozen tweedehands strips.

Waar Kasper meer "into" manga is, gaat Franka meer de kant van de traditionele strip op. De BD, de Bande Dessinée. Beide illustreren dat door een boek in handen te hebben.

Franka heeft inderdaad een BD in handen. Een Jidéhem. De Missie BX 415 om exact te zijn. Of leest Franka ook Franstalige strips, en is het de originele Mission BX 415.

Dit verhaal van Jidéhem (pseudoniem voor Jean De Mesmaeker) verscheen oorspronkelijk als reclamealbum voor Berliet in 1964. Berliet was een voorganger van Renault Trucks.
De Nederlandstalige versie van het album verscheen voor het eerst in 2005 als vakantiealbum bij Brabant Strip Magazine nr. 205.

Jidéhem staat vooral bekend om zijn voorliefde voor het tekenen van auto's. Een eerste connectie met Henk Kuijpers, die die voorliefde deelt.

Met alleen zijn voorliefde voor het tekenen van auto's, doen we Jidéhem veel en veel te kort.
We kennen hem ook als de rechterhand van Franquin en de Guust gags. Jawel, weer een link met Henk, die groot fan is van het werk van Franquin.
Jidéhem tekende de serie Sophie, en ook albums uit de reeksen Robbedoes, de Sliert, Steven Sterk, Natasha, ...
Enfin, veel dus!

Toen een nieuw personage voor Guust erg begon te lijken op de vader van De Mesmaeker, vroeg Jidéhem zijn vader toestemming diens naam te gebruiken.
Zo ontstond het personage Meneer Demesmaeker.

Nog even terug naar Kasper. Hij heeft dus een manga in handen. Akira. Een klassieker.
Ik heb ze persoonlijk nooit gelezen, maar ik ga nu toch eens op zoek naar de serie van deze 6 boeken. Bedankt voor de tip, Henk!

Welke van deze zes hij nu omhoog houdt, is me echter nog niet duidelijk geworden.

En als toegift, zien we op de voorgrond een Suske en Wiske (daar zijn er zovéél van dat ik echt niet weet welke dit zou kunnen zijn!) en boven Franka aan de wasknijpers herkennen we Chlorophyl:

Chlorophyl en de samenzweerders. Een album van Macherot, toch ook weer één van de favorieten van Henk Kuijpers. Het album links ervan lijkt ook op een Chlorophyl, maar helaas: welke dat is, dat kan ik nog niet thuis brengen.

Emmeloord

Afgelopen Juni verscheen er een paginagrote advertentie in de krant "Het Urkerland" van de firma Startblock.

Het bijzondere was dat de gehele pagina getekend is door Henk Kuijpers. Inclusief Franka.
Hier een detail van die advertentie:

We zien Franka op de fiets, Bars in het mandje. Ze zijn net de brug op de Nagelerweg gepasseerd, komend vanaf de Nagelerstraat.

Ik heb dat punt opgezocht op google maps en kwam tot het volgende (helaas iets minder zonnige) resultaat:

Bijná dus! Het perspectief van Henk is vanaf het fietspad, maar daar maken de camera's van google natuurlijk niet de foto's. De auto's rijden midden op straat. Vandaar dat de hoek net even anders is.

Maar wat we zowel op de tekening als de foto zien, zijn de twee torens (nee, dit heeft niets met Tolkien te maken) in de verte.

Links op de achtergrond, net naast de slagboom, zien we de watertoren van Emmeloord, ook wel bekend als De Poldertoren.
De Poldertoren is een watertoren die in het centrum van Emmeloord staat. De toren werd gebouwd tussen 1957 en 1959. Met een hoogte van 65,30 meter is deze watertoren een van de hoogste watertorens van Nederland. De toren heeft een groot carillon.

Boven Franka's hoofd zien we nog een toren haar kop opsteken. Het betreft hier de kerktoren van christelijke gereformeerde kerk "de Hoeksteen". Geopend in 1952.

Terug naar de advertentie, ik dwaal af.

Ik was natuurlijk het meest onder de indruk van de schitterende Scania van de firma van Wieren Special BV. Een 5-assige Scania trekker met een 730 pk V8 motor.

Wow...

Slagerij van Kampen

Mijn oog viel weer eens op een detail. Een grapje van Henk in één van de tekeningen uit Succes Verzekerd.

De vorige keer toonde ik deze tekening al:

De focus bij deze scene ligt uiteraard op de gevaarlijk slippende auto met de klapband.

Maar in tweede instantie werd mijn oog getrokken naar de tekst op de zijkant van de vrachtwagen op de andere rijrichting: Sinterklaas Kalkoentje.

Dat is sowieso een leuke vondst natuurlijk, al hoort die kalkoen eerder bij de Kerstman dan bij Sinterklaas.

Maar kijk nog eens goed, dan zien we wie de advertentie op die vrachtwagen heeft geplaatst! Dat was "rij van Kampe", zo valt nog net deels te lezen.

Insiders van de Kuifje verhalen weten dan dat het hier gaat om Slagerij van Kampen.

Geweldig dus. Twee grapjes in die ene tekening. En ik had het nooit eerder gezien!

Kantje boord - 16

We zijn inmiddels in album 16, Succes Verzekerd. Franka heeft al menig aanslag overleefd (liefst 69 al) en ook nu staat haar weer heel wat te wachten!
De intro is wat dat betreft wel lang, maar op pagina 14 begint de "ellende".
De Jaguar waarin Franka naar huis wordt teruggebracht krijgt een "klapband" (later leren wij dat hier opzet in het spel is, maar dat was met behulp van het inzoomen op pagina 12 eigenlijk al vooraangekondigd!). En dit geval van kantje-boord loopt door op pagina's 15, 16 en 17.

Deze scene verscheen origineel als eerste in de Veronica Gids (1998) en werd daarom destijds uitgesmeerd over een volle maand. Elke week verscheen slechts één pagina van Franka in het blad. We zaten dus een maand lang in spanning hoe dit zou gaan aflopen!

De tekst bóven de tekening ("De jaguar brengt Franka naar Amsterdam ... maar dan: Een klapband bij 130km!") is ook alleen terug te vinden in de Veronica Gids. Elke week een korte inleiding van hetgeen er de vorige episodes gebeurde. Ook in Pep, Eppo, SjoSji en dergelijke werd dat instrument gebruikt, maar dan was het altijd een klein "verhaaltje" in de kop van het verhaal. Zelfs in het meest recente verhaal, Gratis Goud, zien we dat nog terug bij de publicatie in Eppo:

We dwalen af. Terug naar de aanslag.
Deze eindigt met eendreun tegen de lampen van een reclame bord:

Niet veel later realiseert Franka zih wat er is gebeurd:

Ze gaat terug naar het huis van Balthasar Berkenboom Block en luistert toevallig een gesprek af tussen monteur Zwart en Esmée de Galante de la Guadeloupe.
Maar Franka wordt ontdekt en een nieuw geval Kantje Boord kan beginnen!

In eerste instantie weet Franka de monteur (die met een schroevendraaier als wapen op haar af springt) af te weren, waarna ze Esmée (met een flinke moersleutel in haar handen) met een judo worp door de lucht laat vliegen.

Franka ontsnapt in een Jaguar, maar wordt, nog in de tuin van het huis van Berkenboom Block, achtervolgd door Zwart en bijna door hem geramd:

Franka ontsnapt door het hek en kan Zwart laten crashen door het hek met de afstandsbediening te sluiten.
Ze trekt na dit alles zelf de volgende conclusie:

We tellen alvast drie moordaanslagen dus! Terwijl we pas op pagina 26 van het verhaal zitten.
Op pagina 34 volgt er een nieuwe aanslag. Niet de monteur dit keer, maar wel door Esmée:

Esméé schiet niet Franka neer, maar een 3D projectie van haar. Kantje boord dus!
Er volgen een tweede en een derde poging.

De tweede poging is net als de eerste binnen en opnieuw schiet Esmée door de projectie van Franka heen. Niets aan de hand.

De derde poging (pagina 36) is echter buiten en nu schiet Esmée wel raak. Franka gaat neer.
En hoe!

Geraakt in het gezicht en bebloed tegen de vlakte. Einde Franka.

Toch niet einde Franka. De camera heeft haar gered en het bloed is afkomstig van een klap met de camera. Esmée schoot op het licht van de camera, wat de klap veroorzaakte.
Dat was wel weer een heel nipte kantje boord.

En daarmee komt een eind aan de aanslagen in dit verhaal. Ik tel vier moordaanslagen (waarbij ik die laatste drie kogels van Esmée voor het gemak als één aanslag tel).
En daarmee komt de teller na 16 albums op 73 aanslagen. Het is nooit saai met Franka in de buurt!