Tot vorige maand heb ik me (on)regelmatig verwonderd over de tekst die daar op de achterzijde van die krant zou moeten staan. Ik kwam er niet uit...
Nu las ik recent het album nog eens en tot mijn verbazing zag ik het nu ineens wel. Ik realiseerde me niet dat ik naar een ander afbeelding keek. Handig. De tekening waar ik steeds mee bezig was, stond op pagina 17, maar deze tekening staat gewoon op pagina 16:
De "dierenvriend" stopt "echt walvisvlees!" in zijn hondendiner.
Zo'n tekst verzin je niet zomaar, dat moet destijds in het hondenvoer van de hond van Henk en Marlous hebben gezeten. Of het was in het nieuws in de kranten en op televisie.
Even terug in de tijd, want we verkeren qua publicatie en tekenwerk in Eppo, nummer 25 van 1983. Was het destijds gebruikelijk om walvisvlees in hondenvoer te verwerken? Ik zoek het na en loop tegen een parool uit 1984 (22 Oktober) aan.
Waarmee ik maar wil zeggen dat ik nooit te oud ben om te leren. Nooit geweten dat walvisvlees werd gebruikt als hondenvoer. Is de hele pagina te groot om te lezen, dan is hier een klein stukje uit die tekst:
Ook leuk, linksbovenaan in dat artikel, is de bon van Albert Heijn. Walvisvlees met 10% rundvet. Bonvrij!
De tijden zijn toch wel veranderd. Ik kan me niet voorstellen dat het lekker is geweest. Maar ook dat werd in het artikel beschreven. Het was een mislukking.
Het artikel uit Parool stamt uit 1984. Dat is na de publicatie van De Tanden van de Draak. En om het even duidelijk te maken: de krant verwees naar de tijden van voor 1984.
Buiten dat is er nog een artikel in het Algemeen Dagblad verschenen. Al op 3 Mei 1972 was daar te lezen:
Er zat dus ongetwijfeld walvisvlees in hondenvoer. Die reclame voor de "dierenvriend" van Henk Kuijpers was zo gek nog niet!
Nog even terug naar de scene op Amsterdam Centraal. Ik herinner me dat AKO boekenwinkeltje nog heel goed! Rond diezelfde tijd, 1983 - 1984, kwam ik als student regelmatig op station Amsterdam Centraal en dan liep ik even die kiosk in om bij de strips te kijken. Mits ik niet moest rennen om een trein te halen natuurlijk.
Franka kijkt niet naar de strips, maar let wel even op waar ze haar krant neerlegt.
Bovenop de stapel nieuwste "Eppo" van die week!
Bij Freddie lagen die Eppo's voor het grijpen op de toonbank.
Geweldig insider grapje van Henk: Eppo op de toonbank in het Franka verhaal dat in de Eppo verscheen. Het zou helemaal geweldig zijn geweest als de cover van die week herkenbaar zou zijn geweest (een soort van Droste effect?). Maar dat kon natuurlijk niet.
En als we het dan over de Eppo in de jaren tachtig hebben. En we hebben het over walvisvlees, dan moet ik natuurlijk denken aan het hilarische Gilles de Geus verhaal Smeerenburg.
Helaas, dit verhaal stond niet gelijktijdig met het Franka verhaal in Eppo. Smeerenburg werd zo'n vijf jaar later pas in de opvolger Eppo Wordt Vervolgd gepubliceerd, in 1986-1987. Het Franka verhaal De Ondergang van de Donderdraak was daar net afgerond...
