dinsdag 31 oktober 2017

Pingpong-balletjes

Ik blijf nog even in album 3 rondhangen. De Terugkeer van de Noorderzon. Vlak na het verschijnen van dat verhaal verscheen er een Zozolala (1987, nummer 27) met cover van Franka en een interview met Henk Kuijpers:

Bij De Noorderzon liep het als volgt. In 1956 vond er buiten de haven van New York een aanvaring plaats tussen de 'Stockholm' en de 'Andrea Doria', waarbij deze laatste zonk. Nu las ik een aantal jaren geleden in de krant een artikel, waarin stond dat men probeerde de 'Andrea Doria' te lichten door haar vol met pingpong-balletjes te pompen.


De Andrea Doria dus.


De Andrea Doria was een oceaanstomer van de Italian Line (Italia - Società di navigazione Italia), vooral bekend vanwege zijn ondergang op 26 juli 1956. Het schip was vernoemd naar de Genuese admiraal Andrea Doria. Het ondernam zijn maiden voyage op 14 januari 1953. De Andrea Doria werd beschouwd als een van de veiligste Italiaanse schepen en maakte tijdens zijn korte varende bestaan zo'n honderd reizen over de Atlantische Oceaan.

Op 17 juli 1956 was de Andrea Doria, met als kapitein Piero Calamai (1898-1972), uit Genua vertrokken voor een reis naar New York via Cannes, Napels en Gibraltar. Aan boord bevonden zich 1134 passagiers en 572 bemanningsleden. Verder vervoerde het schip een futuristische conceptauto, de Chrysler Norseman, gebouwd door de Italiaanse auto-ontwerper Ghia.

Acht dagen later, op 25 juli, raakte het schip zo'n vierhonderd kilometer ten oosten van New York en honderd kilometer ten zuiden van Nantucket in dichte mist verzeild. Een wat kleiner passagiersschip, de Stockholm (160 meter lang, bruto tonnenmaat 12.165 ton), dat onderweg was van New York naar Göteborg, boorde zich aan stuurboordzijde in de Andrea Doria.

Het Italiaanse schip zonk in de vroege ochtend van 26 juli, elf uur na de aanvaring, en ligt nog steeds zeventig meter diep op de oceaanbodem. Het model van de Chrysler Norseman verdween mee in de golven en is nooit in productie genomen.

En nu hink ik dus op twee gedachten. De pingpong-balletjes of de Chrysler Norseman.
Vooruit, de pingpong-balletjes.

Henk varieerde op dit thema door geen pingpong-balletjes te gebruiken: het pingpong-balletjes-plan werkte niet, dus had ik wat anders nodig. In plaats van de balletjes kwamen er ballonnen, die ook weer een speciale vorm hadden.

Maar in plaats van pingpongballetjes was er in 1964 door Karl Krøyer iets anders bedacht! In november 1964 zonk het vrachtschip ‘Al-Kuwait’, gevuld met 5000 schapen, in de haven van Koeweit. Het schip moest zo snel mogelijk boven water gehaald worden: de rottende schapen vormden een bedreiging voor de watervoorziening van Koeweit. Het schip was verzekerd door een Deens bedrijf welke uitvinder Karl Krøyer opdracht gaf om het vrachtschip op een zo’n goedkoop maar snel mogelijke manier weer boven water te krijgen.



Het aanbrengen van een hijskraan om het schip boven water te hijsen zou te lang duren en het schip zou op deze manier mogelijk kunnen breken. Er moest dus een nieuwe manier bedacht worden om het schip omhoog te halen. Karl Krøyer kreeg het idee om de boot door middel van een buis te vullen met 65 ton aan balletjes van piepschuim. Het plan was een succes, het schip was boven water gebracht met slechts $345,000 aan totale kosten. Deze efficiënte vinding liet Karl Krøyer in Engeland (GB1070600) en in Duitsland (DE1247893) succesvol octrooieren. Ook in Nederland wilde Karl zijn vinding octrooieren maar hier werd zijn aanvraag geweigerd.

En waarom werd dat geweigerd?

Om voor een octrooi in aanmerking te komen moet het om een technische vinding gaan die nieuw, inventief en industrieel toepasbaar is. Een vinding die al bestaat of te voor de hand liggend is, kan niet geoctrooieerd worden. Daarom wordt er bij een octrooiaanvraag grondig gezocht naar zogenaamde ‘prior art’; eerdere publicaties die laten zien dat de vinding niet nieuw is of dat deze voor de hand liggend is.

Toen de onderzoekers van het Octrooicentrum Nederland de vinding van Karl Krøyer moesten testen op de nieuwheidseis, bleek deze te falen. In de Donald Duck strip, ‘The Sunken Yacht’ uit 1949, haalde Donald Duck samen met de neefjes een jacht uit het water op een manier die erg lijkt op die van Karl Krøyer.


Zoals in bovenstaande strip is te zien, gebruikten Donald Duck en de neefjes dezelfde techniek als Karl Krøyer maar dan met pingpong-balletjes in plaats van piepschuim. Deze strip geldt als prior art en zorgt ervoor dat de vinding van Karl Krøyer niet ‘nieuw’ is: de vinding voldeed niet aan de eisen en de octrooiaanvraag werd afgewezen.
Prachtig, Nederland is weer goed bezig.

Wat mij weer terugbrengt bij de Andrea Doria, waar de pingpong-balletjes truc mislukte. Henk had gewoon de Donald Duck moeten lezen. Dan had het wel gekund! 
Maar hoe zou de Noorderzon dan ooit in een spookschip zijn veranderd?!


Kwek kwek ....

zondag 29 oktober 2017

Auto's (03)

Franka staat er om bekend zich te omgeven met 'gave' auto's. Maar ook mooie. Fraaie.
In de eerste twee albums nog niet altijd heel fraai, maar in album 3 wordt dat goed gemaakt.
We gaan weer verder waar we gebleven waren. Album 03 - De Terugkeer van de Noorderzon.
Ik tel slechts twee auto's dit keer.

Suggesties voor andere door Franka gebruikte vervoersmiddelen zijn welkom.

De blauw witte 1950 Ford Custom Convertible. Pagina 05.

De Gele Renault, al zijn de kleur en kenteken niet herkenbaar in het donker. Franka's eigen auto! Kenteken 46-12-PT, weten we uit Het Meesterwerk.

woensdag 25 oktober 2017

Vandaag, jaren geleden (01)

Deze week verscheen Eppo Wordt Vervolgd, nummer 10. We tellen het jaar 1985. Tweeëndertig jaar geleden.
Het verhaal De Ondergang van de Donderdraak is gevorderd tot pagina's negentien en twintig.
Franka op de cover.


Zeer sterke cover. Geen teksten door de tekening. Zo hoort het!

Klein detail.... de 'schoenen' die Franka draagt, komen pas drie weken later in het verhaal voor. In deze episode zijn ze nog maar net in de krater terecht gekomen. De hele scene komt zelfs pas vier weken later voor.

Of zitten we hier voorgoed gevangen?..

dinsdag 24 oktober 2017

Bruggetje.


Een schilderij van Hanneke Bommartini-Marsman.
Na 25 jaar dessinatrice (prachtig woord!), waaronder ook inkleurster van de Franka strips, is ze overgestapt op kunst schilderen.

Bruggetje!! Letterlijk en figuurlijk.


Een bruggetje naar een ander onderwerp, maar met een heel sterke link.


Het is dus niet zomaar een bruggetje. Franka en Ada Avelaar lopen door Venetië. Achter het bruggetje zien we een bakkerij. Bakkerij Bommartini. Vooruit, dat het een bakkerij is, moet je wel weten.
De naam Bommartini is nog net te lezen.
Naar ik heb begrepen werkte de man van Hanneke ten tijde van De Tanden van de Draak ook echt als bakker.

Meraviglioso!

zondag 22 oktober 2017

Een avontuur van Archibald

In 1996 verscheen de zeefdruk Gouden Tip in een oplage van 350 genummerde en gesigneerde exemplaren. Op een formaat van tachtig bij zestig centimeter. Franka heeft zojuist Ubbo Dwars ontmoet in café Den Dorst. Ze heeft daar een gouden tip gekregen, Risk One is in de stad. Zie het bierviltje in haar rechterhand.


Ik zie je denken: waar gaat dit heen? Een zeefdruk, heel wat jaar geleden. Soit.

Maar toen was daar ineens Archibald. Van Chester en Archibald. Ik ken Chester en Archibald al wat langer van niet bestaande stripverhalen waarvan alleen de voorkant, de cover, is 'gemaakt'. Nou ja, eerder bij elkaar geknipt en geplakt.
Normaliter betreft het dan variaties op Kuifje albums.




Op pinterest zijn vast nog meer covers van niet bestaande albums te vinden. En ja hoor, zo ook een Chester en Archibald Gouden Tip. Als album cover.
Opzienbarend. Une aventure d'Archibald. Een echte.
Zonder Chester en Archibald in de zo herkenbare pose, maar wel met Haddock en Nestor.
De titel van dit imaginaire boek is veelzeggend Le bar de la Méduse. De Kwallenbar.
Verschenen bij Casterman, ook dat nog.


Is dit nu een eerbetoon of compleet verknipt. Een eer omdat Franka zo'n nep album-cover mag sieren.
Ik weet het niet.
Of nee, ik weet het wel. Het is gewoon grappig.

Alle kwallen verzamelen!

vrijdag 20 oktober 2017

Auto's (02)

Franka staat er om bekend zich te omgeven met 'gave' auto's. Maar ook mooie. Fraaie. Snelle.
We gaan verder waar we vorige keer gebleven waren. Album 02 - Het Meesterwerk.
Ik tel vijf auto's die er toe doen om genoteerd te worden, plus een motor met zijspan (okay, ik begin al af te dwalen van de titel van deze blog).

Suggesties voor andere gebruikte vervoermiddelen (en ik kan er namelijk nog wel eentje noemen in ieder geval!) zijn welkom.

In volgorde van opkomst:


Pagina 13. Gele Volkswagen busje van Kruimelink's Rijdende Supermarkt.
Kenteken HK-46-12.


Pagina 22. De Blauwe Bentley van Gravin de Weelde.


Franka keert terug in een gehuurde auto. Waar af en toe achterportieren verdwijnen. Maar dat is een ander verhaal.
Pagina 22. Donkerblauwe Golf. Door Franka gehuurd in een omliggend dorpje.


Pagina 25. De Gele Renault. Franka's eigen auto! Kenteken 46-12-PT.


Pagina 28. De hippe gedecoreerde Citroën Traction Avant van Furora.


Pagina 40. De Witte motor met zijspan van de motoragent.

Toet Toet (02).

woensdag 18 oktober 2017

Geheimen van een Stripheldin (02)

Dankjewel Danker Jan!
Gelukkig reageert Danker Jan Oreel om zijn kant van het verhaal te belichten:

Ik moet eerlijk zeggen dat ik de tekening Backcover van Henk niet kende.
Als je op internet wat foto's van Rita Hayworth opzoekt uit de film Gilda, dan weet je waar ik het vandaan heb. Henk zal die film zonder twijfel ook kennen.



Tsja.....daar kan ik natuurlijk geen speld tussen krijgen.

Soms lees je bij Henk wel verwijzingen naar oude filmposters, maar dan denk ik toch altijd in zwart/wit. En dan heb je het beeld dat al die filmsterren in die tijd blond waren. Ik wel. Zo ook Rita Hayworth. Ik was dus best verbaasd toen ik een kleurenversie uit de film Gilda tegenkwam. Ook dat verklaarde mij weer een en ander.


Franka poseert gewoon als de Roodharige Rita. Ik blijf me verbazen. Al klopt die jurk niet met de film. Terwijl iets me zegt dat ik inderdaad ergens gelezen heb over een verwijzing naar Rita Hayworth.


En tot slot, als reminder, het ging me om de Back-Up tekening van Franka.


That's the story that went around
But here's the real low-down
Put the blame on Mame, boys
Put the blame on Mame

dinsdag 17 oktober 2017

La BéDé est dans la Rue


We noteren dertig januari 2014. In Angouleme wordt het jaarlijks stripfestival gehouden. Een buslading Nederlandse artiesten is gearriveerd en gezamenlijk werken ze aan het project 'la bédé est dans la rue'. Henk Kuijpers is van de partij. Net als Hanco Kolk, Joost Swarte, Maaike Hartjes en Peter van Dongen. Ik kan nog wel even doorgaan.



Er volgden veelvuldig en uitgebreid gezamenlijk tekenwerk om posters te vervaardigen. De strips moeten de straat op!


En na zo'n dag komt dan een een fraaie tekening boven drijven.
Een draagbare drukpers is meegenomen. Een compleet apparaat in een koffer.


Het resultaat van Henk.



Zo werd het toch nog een leuk dagje. Waarom ben ik toch niet naar Angouleme afgereisd dat jaar?

Zo tegen het einde van het festival moet het hebben geregend, gestormd en wat al niet meer. Of heeft iemand gewoon gigantisch staan pulken? Het leven van een poster op straat is hard. Keihard.


Stel nu eens dat iemand het bord waarop dit verminkte exemplaar is geplakt heeft meegenomen. Afzagen op origineel formaat (dus inclusief dat betere scheurwerk aan de onderzijde), inlijsten en op ebay plaatsen. Wat bieden we dan. Honderd euro. Tweehonderd? Alleen met foto van de artiest, zeg ik dan!

Hoeveel Franka exemplaren zouden er eigenlijk zijn gedrukt op de portable drukpers.

Je veux cette affiche!

vrijdag 13 oktober 2017

Geheimen van een Stripheldin

Veronica Magazine, 4 Oktober 1997. Nummer 40. Voor een zacht prijsje, één gulden en vijfennegentig cent. Dat is omgerekend zo'n achtentachtig eurocent. Ik zei al: een zacht prijsje. Carine Holties op de cover, geen blijvertje gebleken.


Maar in dat nummer, en niet eens genoemd op de cover, een aflevering van Backup. De Geheimen van een Stripheldin. Ingeleid door Franka zelf! Staand in galajurk voor een groot theater. Pers en fans aan de kant, achter het lint.


Zoals Henk zelf toelicht in de begeleidende fotostrip: Een cover voor Backup? Tuurlijk. Vloeiend.  Vandaag is Franka de sexy gastvrouw van het Back Up-theater.
Over sexy gastvrouwen gesproken. Een linkje naar het eerste deel van Hel: De Koffers van Raz Fadraz. Getekend door Danker Jan Oreel. Op tekst van Henk Kuijpers. De eerste stappen van deze samenwerking gaan ver terug tot in de jaren tachtig, maar het verhaal is pas getekend, gepubliceerd en verschenen in de periode 2010-2011.

In 2016 moet Danker Jan nog snel een kerstkerst tekenen.
De eerste schets. 16 December.


Komt in de buurt hè. Dat kan beter!
Een tweede opzetje dan maar. 18 December.


Staand in galajurk voor een groot theater. Pers en fans aan de kant, achter het lint.
Ik zeg niets meer aan doen. Afronden die kerstkaart!
23 December.


Danker Jan, heeft Wilma nog een kleurenversie gemaakt? Ik hou me aanbevolen! Want hoe je het ook wendt of keert; allebei top gedaan.

We wish you a marry Christmas...

woensdag 11 oktober 2017

Dwangmatige veeltekenaar


In 1990 ontving Henk Kuijpers de Stripschapprijs. Zo meldde onder andere de Leidsche Courant op 20 september 1990.


Ter ere van die prijs verscheen toen ook het boek Technicolor Widescreen. Een boek met een verzameling van de grote platen die Henk tot dan toe had gemaakt. En dat juist op het moment dat Franka verhuisde naar Veronica Magazine. De veeltekenaar ging het nog drukker krijgen!


Dit weekend, 27 jaar later, zelfde maand Oktober, zelfde plaats Breda. Opnieuw verschijnt een deel in de reeks Grand Adventure. Het is alweer het derde van dit soort boeken.
Tsja, dat krijg je met dat dwangmatige geveelteken. Gelukkig wel.

Je bent jong en je wilt wat.

dinsdag 10 oktober 2017

Albury Park Mansion

De Firma Falegier kreeg een aanbod om wat antiek te bekijken en taxeren in een schitterend landhuis in het graafschap Surrey, Engeland. The Albury Park Mansion. Met zijn zeer herkenbare drieënzestig schoorstenen. Het complete dorpje Albury ligt in het Albury Park, en kent slechts drie of vier huizen en een kerk. Werkelijk een prachtige locatie, op een steenworp afstand van het iets bekendere Guildford.




Dat het een prachtig geheel is, moet Henk ook bedacht hebben toen hij het verhaal Eigen Risico tekende.


Albury Park heet in dat verhaal ineens Haddington Hills House. Dat mag natuurlijk. Ook al ligt Haddington ten noorden van Londen. En ver ten noorden ook.

Zoals al genoemd, het adres is The Mansion, Albury Park, Albury, Guildford, GU5 9BB, Verenigd Koninkrijk. Te vinden ten zuidoosten van Londen. Er zijn zelfs rondleidingen op het landgoed. Vanuit Londen neem je de M25 ringweg, tot afslag A3 richting Guildford. het is dan nog een klein stukje binnendoor via de A25 en de A248. Franka en Rix nemen vanuit hartje Londen de M3, om zodoende op die al genoemde ringweg M25 te komen.


Ik heb deze combinatie van verkeersborden met de afslagen Feltham en Kingston (liggen een goeie tien kilometer uit elkaar) op de M3 nooit gevonden.

Franka en Rix breken in, waardoor we ook een inkijkje in het gebouw krijgen.
Helaas, de open haard, de boeken kasten, de deuren. Ik heb ze niet kunnen plaatsen.
Albury Park Mansion is dan ook recent compleet gerenoveerd en verbouwd tot appartementen complex. De erfenis van Adrian Ashford.


Do not disturb

maandag 9 oktober 2017

Harold Wilberforce Clifton


In 1959 startte de (ook toen al) beroemde striptekenaar Raymond Macherot een nieuwe stripheld: Harold Wilberforce Clifton. Clifton is een gepensioneerde luchtmacht Kolonel, in dienst bij de British Intelligence Service. Ook bekend als MI5. En alhoewel MI5 zich richt op zaken binnen Engeland, lost detective Clifton misdaden over de hele wereld op.


Macherot tekende drie verhalen rondom Clifton tussen 1959 en 1961. Oorspronkelijk zou hij de reeks Cricket noemen, maar Macherot noemde hem uiteindelijk Clifton. Macherot deed uitgebreid onderzoek voor deze reeks, en op een bepaald moment wilde hij voornamelijk Clifton voortzetten in plaats van zijn beroemdste creatie Chlorophyl. Maar de uitgever drong aan om Chlorophyl verder te zetten. aldus werd het stokje door anderen overgenomen: scenarist Bob de Groot en tekenaars Turk en Bédu. Er volgden vele albums van deze held.

Clifton is ontzettend vindingrijk en een typische Brit met een "stiff upper lip". Tegelijkertijd lijkt hij de neiging te hebben wat humeurig te kunnen zijn.

Een lange introductie voor deze stripheld, die niets te maken lijkt te hebben met Franka, anders dan het feit dat beiden detective zijn.
Ergo, waarom? We pakken plaat 16 van Eigen Risico erbij.


Zoom gerust even in. Al gevonden? Niet? Ik zoom ook even in.


Franka en Rix stoppen met hun gele, pas gekochte Mini, pal voor de etalage van... inderdaad: H.W. Clifton. Een mooi eerbetoon aan deze op en top Engelsman. 

In het dossier in de Luxe Editie van Eigen Risico verwijst Henk ook naar dit optreden van Clifton. Maar dan als grapje omdat Clifton als winkel in een foto voorkwam. 
Ik vind het meer dan dat!

Everything a gentleman needs