Terug naar de Amtrak trein.
Nog een klein, maar fraai detail uit deze 50e pagina van het verhaal Het Zilveren Vuur.
Op het eerste gezicht een gewone tekening van Franka in een trein. Maar dit is niet zomaar een wagon! Het is een fraai detail van de Amtrak, De Empire Builder Observation Car. In Nederland kennen we zoiets in het geheel niet. De stoelen staan niet vooruit, zoals in een normale wagon. Nee, de stoelen staan zijwaarts naar buiten gericht. Met veel glas om je heen heb je zo een prachtige kijk op de wereld die langstrekt. It's all in the details.
De volgende middag. Het staat er, de volgende middag. Terwijl Franka de vorige dag nog uitgebreid in New York te vinden was, met Furora en Bars.
Het is onmogelijk om met de trein in een dag vanuit New York naar Whitefish, Montana te reizen. De reis vanuit Chicago alleen al duurt ongeveer tweeëndertig uur.
Als je dus in de middag vertrekt vanuit New York kost het zeker twee dagen om in Whitefish te geraken.
Je neemt dan bijvoorbeeld de 49 Lake Shore Limited van 15:49 op New York Penn Station richting Chicago. Aankomsttijd 09:45. We zijn meteen ongeveer 19 uur reistijd verder. Dan stappen we in Chicago over op de 27 Empire Builder. Helaas vertrekt deze pas om 14:15.
Vier en een half uur wachten, maar als je toch op het station bent: hier arriveerde Kuifje ooit (ook per spoor!) om het gevecht met Al Capone aan te gaan.
Bon, we vertrekken uit Chicago en komen de volgende dag om 20:56 aan in Whitefish. Dat is nog eens bijna tweeëndertig uur later.
Alles bij elkaar reken ik drieënvijftig uur voor deze treinreis. Heeft Franka dan stiekem ergens een vliegtuig genomen. Zou kunnen, maar dat is niet wat ze de lezer voorhoudt.
Chattanooga Choo Choo ...
